Emakumeen aurkako indarkeriak ez du bereizketarik egiten, ez adinari ez faktore sozial edo kulturalei dagokienez. Hala ere, azken hilketa honetan ezin da saihestu hildako emakumea etorkina zela eta, ondorioz, eraso egiteko errazagoa. Izan ere, egoera horretan dauden emakumeek zailtasun handiagoei aurre egin behar izaten diete; esate baterako, tratu txarrak salatzeko eragozpen handiagoak izaten dituzte. Eta, paradoxikoki, zailtasun horiek, eskubide murrizketa horiek, legeek beraiek ezartzen dituzte.
Behin eta berriz entzuten da gizarteak arazo honen larriaz jabetu eta kausei heldu behar diela; lan hori baina, ezin da hilketa bat gertatzen denean bakarrik egin. Eta horretan herri erakundeek aparteko erantzukizuna dute, emakumeen aurkako indarkeriaren ondorioz hilketa bat gertatzen deneko gaitzespen hitzetatik haratago doan erantzukizuna. Diskurtsoetako eta legeetako berdintasun hori benetako bihurtu beharra dago, ezberdintasunak emakumea emakume izate hutsagatik arriskuan, maiz hiltzeko arriskuan, bizitzera kondenatzen baitu.
ITURRIA: GARA